dijous, 25 de febrer del 2010

TÁCTICA Y ESTRATEGIA

Mi táctica es
mirarte
aprender como sos
quererte como sos

mi táctica es
hablarte
y escucharte
construir con palabras
un puente indestructible

mi táctica es
quedarme en tu recuerdo
no sé cómo ni sé
con qué pretexto
pero quedarme en vos

mi táctica es
ser franco
y saber que sos franca
y que no nos vendamos
simulacros
para que entre los dos
no haya telón
ni abismos

mi estrategia es
en cambio
más profunda y más
simple

mi estrategia es
que un día cualquiera
no sé cómo ni sé
con qué pretexto
por fin me necesites.

diumenge, 14 de febrer del 2010

avui és 14 de febrer, St. Valentí que en diuen, i dona la casualitat que les rajoletes estan al carrer St. Valentí, és un fenómen curios, s'uneixen l'espai i el temps, el carrer de sant valentí i el dia de sant valentí. a més a més amb lluna nova, moment de recolliment, de neteja, de començar altre vegada, amb petits nous proposits. endevant susietes, sempre endevant que tot està per fer, i tot és possible!!

dimarts, 9 de febrer del 2010

Tiempo sin tiempo

Preciso tiempo necesito ese tiempo
que otros dejan abandonado
porque les sobra o ya no saben
que hacer con él
tiempoen blanco
en rojo
en verde
hasta en castaño oscuro
no me importa el color
cándido tiempo
que yo no puedo abrir
y cerrar
como una puerta

tiempo para mirar un árbol un farol
para andar por el filo del descanso
para pensar qué bien hoy es invierno
para morir un poco
y nacer enseguida
y para darme cuenta
y para darme cuerda
preciso tiempo el necesario para
chapotear unas horas en la vida
y para investigar por qué estoy triste
y acostumbrarme a mi esqueleto antiguo

tiempo para esconderme
en el canto de un gallo
y para reapareceren un relincho
y para estar al día
para estar a la noche
tiempo sin recato y sin reloj

vale decir preciso
o sea necesito
digamos me hace falta
TIEMPO SIN TIEMPO

dilluns, 1 de febrer del 2010

Tornant a les tornades

I és que ens agrada molt veure com de cop aquest blog torna a cobrar videta (Oh Susi, si no hagués estat per tu, qui li treuria la pols que se li amuntegava, a aquest pobre blog??)
En fi…Que tornant a les tornades avui, per a mi, significa tornar allà on les coses que ens alegren de debó, les coses que ens importen, tornen a cobrar vida.
Tornar a les tornades perque en realitat, no és que aquestes coses recobrin una vida que han perdut, sinó que sembla ser que la veritat és que desperten d’un somni llarg que ens ha semblat massa fosc des del lloc on estem, per a erigir-se, fer unes mandretes, i recordar-nos que els bons moments, sempre, sempre tornen.
Lluitem perque cada cop que tornin a dormir-se, duri menys el seu son.

Tornem-hi, Susietes, que no ha estat res!

Això si, torno a repetir que tornem-hi tornant-hi, que no trotant-hi, que aqui ni cavalls ni cabells.
Res de cabells,que ja ens coneixem i te’ls pentines...
Diu te’ls pentines?
Diu si, sovint..
Diu sovint? Diu quant sovint?
Diu, Home......DONÇS DE TENT EN TANT SUSI....DE TANT EN TANT